Bardzo sympatyczna książka będąca wariacją baśni Śpiąca Królewna. Główna bohaterka była od początku pozytywną i interesującą postacią, której życie przynosiło różne zawirowania. Zdecydowanie moje klimaty.

Bardzo sympatyczna książka będąca wariacją baśni Śpiąca Królewna. Główna bohaterka była od początku pozytywną i interesującą postacią, której życie przynosiło różne zawirowania. Zdecydowanie moje klimaty.

Ciekawie przedstawiony retelling historii o Śpiącej Królewnie. Sama opowieść krótka, styl językowy mocno baśniowy, wpasowuje się to w klimat historii jednak może okazać się zbyt nużący dla osoby, która oczekuje czegoś bardziej porywczego. Zdecydowanie nie jest to lukrowana historia, ale naprawdę wciągająca. Treściwa, przyjemna w odbiorze i klimatyczna. Może nie wywaliło mnie z butów tak jak oczekiwałam, jednak dobrze się przy niej bawiłam.

Ciekawie przedstawiony retelling historii o Śpiącej Królewnie. Sama opowieść krótka, styl językowy mocno baśniowy, wpasowuje się to w klimat historii jednak może okazać się zbyt nużący dla osoby, która oczekuje czegoś bardziej porywczego. Zdecydowanie nie jest to lukrowana historia, ale naprawdę wciągająca. Treściwa, przyjemna w odbiorze i klimatyczna. Może nie wywaliło...

Piękny re-telling historii o Śpiącej Królewnie.

Piękny re-telling historii o Śpiącej Królewnie.

Komfortowa, otulająca fantastyka oraz naprawdę oryginalny, sensowny i dający nowe spojrzenie na starą baśń retelling. Dla mnie połączenie Roszpunki i Brzydkiego Kaczątka. Sama przyjemność 🫶🏾 Szkoda tylko, że takie krótkie :c

Komfortowa, otulająca fantastyka oraz naprawdę oryginalny, sensowny i dający nowe spojrzenie na starą baśń retelling. Dla mnie połączenie Roszpunki i Brzydkiego Kaczątka. Sama przyjemność 🫶🏾 Szkoda tylko, że takie krótkie :c

Wychowałam się na klasycznych baśniach i bajkach Disneya, ale z perspektywy dorosłej osoby wiem, jak wiele stereotypów one utrwalały. Śpiąca Królewna nie jest moją ulubioną księżniczką, ale zdecydowanie zazdroszczę jej, że miała czas żeby się wyspać. Nie jestem również fanką hiperpoprawności i zmieniania dawnych historii, żeby pasowały do dzisiejszych standardów. Pogodzić te dwa stanowiska mógłby retelling w stylu “Ciernia”, ale w mojej ocenie T. Kingfisher odwróciła tę historię do tego stopnia, że otrzymujemy opowiadanie fantasy, które tylko luźno nawiązuje do kanonu literatury dziecięcej.

“Cierń” to opowieść o trochę naiwnej wróże, która na skutek swojego potknięcia czuje się zobowiązana do pilnowania zapomnianej przez wiele lat wieży. Nie chce absolutnie nikogo do niej wpuścić, aż pojawia się rycerz i znacznie komplikuje całą sprawę.

O tej krótkiej książce można powiedzieć, że jest przeciętna. Momentami mnie wciągnęła, żeby później ciągnąć się jak przysłowiowe flaki. Sięgnęłam po nią zwabiona szumem jaki wywołała w social mediach, ale po lekturze stwierdzam, że główne gratulacje należą się działowi promocji w wydawnictwie 🙂

W skrócie, zdecydowanie nie mój klimat.

Wychowałam się na klasycznych baśniach i bajkach Disneya, ale z perspektywy dorosłej osoby wiem, jak wiele stereotypów one utrwalały. Śpiąca Królewna nie jest moją ulubioną księżniczką, ale zdecydowanie zazdroszczę jej, że miała czas żeby się wyspać. Nie jestem również fanką hiperpoprawności i zmieniania dawnych historii, żeby pasowały do dzisiejszych standardów. Pogodzić...

Czytałam na wdechu. Cudowna baśń. Całkiem odwrócona historia, straszne potwory czule kochają ludzkie dziecko, piękna księżniczka ma zatrute serce, przystojniak rycerz to nie do końca ciacho, brzydka wróżka zaś to najsłodsza istota pod słońcem. Przeczytajcie...

Czytałam na wdechu. Cudowna baśń. Całkiem odwrócona historia, straszne potwory czule kochają ludzkie dziecko, piękna księżniczka ma zatrute serce, przystojniak rycerz to nie do końca ciacho, brzydka wróżka zaś to najsłodsza istota pod słońcem. Przeczytajcie...

,,Cierń'' to tytuł zaskakująco krótkiej powieści fantasy, inspirującej się baśnią o śpiącej królewnie. Inspiracja to jednak słowo klucz, bo historia jest bardziej wariacją na temat, niż powielaniem pierwowzoru. Autorka, szkielet tego baśniowego dinozaura, ubrała wyobraźnią w tkanki, mięśnie i skórę w taki sposób, że nikt nie domyśliłby się efektu końcowego. Bo tropy, które się pojawiają, takie jak: księżniczka, rycerz, wieża, wróżka chrzestna czy ciernie, mogą być mylące.
Na początku poznajemy wróżkę chrzestną Ropuszkę. Jest ona strażniczką zarośniętego cierniami zamku, w którym w jednej z wież śpi księżniczka. W śnie tym, utrzymuje ją swoją magią Ropuszka. Pewnego dnia ukryty zamek odnajduje rycerz Halim i postanawia dostać się do środka. Nasza główna bohaterka usilnie stara się temu zapobiec. W miarę upływu stron, dowiadujemy się z przeplatających tekst retrospekcji, co wydarzyło się w przeszłości. Kim byli mieszkańcy zamku, kim jest Ropuszka, a kim uśpiona księżniczka. Świat ludzi okazuje się sąsiadować z tym, w którym w żyłach mieszkańców płynie magia. Magia, która może służyć tak dobru jak i złu.
W epilogu autorka zwierza się z tego, że powieść ta, mimo mrocznych elementów zdaje się jej sielska. Mnie również towarzyszyły podobne odczucia. Myślę, że jest to związane z tym, jacy są główni bohaterowie. Jak dobro, które mają w sobie, promieniuje światełkiem w mroku trudów życia. Jak bajki Disneya, tak i ,,Cierń'', ma w sobie wiele warstw odbioru. Może dzięki temu przypaść do gustu zarówno starszym, jak i młodszym czytelnikom.

,,Cierń'' to tytuł zaskakująco krótkiej powieści fantasy, inspirującej się baśnią o śpiącej królewnie. Inspiracja to jednak słowo klucz, bo historia jest bardziej wariacją na temat, niż powielaniem pierwowzoru. Autorka, szkielet tego baśniowego dinozaura, ubrała wyobraźnią w tkanki, mięśnie i skórę w taki sposób, że nikt nie domyśliłby się efektu końcowego. Bo tropy, które...

Książka nie jest zła, chociaż zdecydowanie nie dla mnie. Styl pisania był mocno baśniowy i o ile pasowało to do klimatu historii, o tyle mnie ten język nużył. Bohaterowie też tacy na jedno kopyto, akcji za dużo tu nie było. Fabuła dosyć oklepana, chociaż opowiedziana z ciekawej perspektywy, co chyba było jedynym ciekawym aspektem.

Książka nie jest zła, chociaż zdecydowanie nie dla mnie. Styl pisania był mocno baśniowy i o ile pasowało to do klimatu historii, o tyle mnie ten język nużył. Bohaterowie też tacy na jedno kopyto, akcji za dużo tu nie było. Fabuła dosyć oklepana, chociaż opowiedziana z ciekawej perspektywy, co chyba było jedynym ciekawym aspektem.

Niezwykle ciekawa wariacja na temat baśni o Śpiącej Królewnie. Ludzie odchodzą, królestwa zanikają, ale opowieści... Opowieści zostają i zawsze znajdzie się ktoś, to będzie chciał poznać ile jest w nich prawdy, nawet po bardzo wielu latach. Ta opowieść jest inna, mimo iż jest tu wysoka wieża, królewna, rycerz i wróżka, ale kto tak naprawdę potrzebuje tu ocalenia?

Niezwykle ciekawa wariacja na temat baśni o Śpiącej Królewnie. Ludzie odchodzą, królestwa zanikają, ale opowieści... Opowieści zostają i zawsze znajdzie się ktoś, to będzie chciał poznać ile jest w nich prawdy, nawet po bardzo wielu latach. Ta opowieść jest inna, mimo iż jest tu wysoka wieża, królewna, rycerz i wróżka, ale kto tak naprawdę potrzebuje tu ocalenia?

"Cierń" T. Kingfisher to baśń w zupełnie nowym wydaniu, która zachwyca swoją oryginalnością i zaskakującymi zwrotami akcji. Autorka nie tylko odświeża znane motywy baśniowe, ale także zmienia zasady gry, prezentując bohaterów, którzy są zupełnie odmienni od tych znanych nam z klasycznych opowieści. Główną bohaterką jest Ropuszka, niezwykle nieśmiała i odpowiedzialna żaba, która od lat pilnuje sekretu ukrytego za ciernistym żywopłotem. Jej życie zmienia się, gdy do wieży przybija rycerz Halim, z zamiarem uratowania księżniczki uwięzionej w wieży. Jednak prawda o klątwie i prawdziwej naturze tej historii okazuje się o wiele bardziej przewrotna, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać.

Książka skłania do refleksji nad prawdziwym pięknem i znaczeniem odwagi oraz empatii. Postacie, choć baśniowe, są pełnokrwiste i niezwykle zaskakujące, co sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od lektury. Autorka prowadzi nas przez świat pełen magicznych stworzeń, nieoczywistych sytuacji i trudnych wyborów, pozostawiając nas z mieszaniną emocji, od tęsknoty po nadzieję.

Choć książka ma zaledwie sto sześćdziesiąt stron, czyta się ją jak prawdziwą opowieść z wielowątkową fabułą i głębią psychologiczną. Mimo krótkiego formatu, autorka nie upraszcza tematów poruszanych w książce, wnosząc do nich nową jakość i złożoność. Jednocześnie, mimo że historia jest pełna cierniowych i smutniejszych wątków, nie brakuje w niej ciepła i humoru, co sprawia, że lektura jest nie tylko fascynująca, ale także wzruszająca.

Podsumowując, "Cierń" T. Kingfisher to niezwykła i inspirująca opowieść, która skłania do refleksji nad wieloma uniwersalnymi tematami. Dla tych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko bajkowej przygody, ta książka będzie idealnym wyborem. To podróż do magicznego świata, który pozostaje z czytelnikiem na dłużej, zostawiając niezapomniane wrażenia i wzbogacając o nowe spojrzenie na znane motywy baśniowe.

"Cierń" T. Kingfisher to baśń w zupełnie nowym wydaniu, która zachwyca swoją oryginalnością i zaskakującymi zwrotami akcji. Autorka nie tylko odświeża znane motywy baśniowe, ale także zmienia zasady gry, prezentując bohaterów, którzy są zupełnie odmienni od tych znanych nam z klasycznych opowieści. Główną bohaterką jest Ropuszka, niezwykle nieśmiała i odpowiedzialna żaba,...